• Strona główna
  • Atlas ryb
  • Porady
  • Wyprawy
  • Zakupy
  • Wokół ryb
Wędkarskie Podlasie
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą wyprawy. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą wyprawy. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 5 maja 2020

Jasionówka 26.04.2020

 maja 05, 2020     Jasionówka, wyprawy   

Zakaz przemieszczania się w związku z epidemią koronawirusa zdjęty, więc można było się wybrać na ryby. W pierwszą niedzielę po zmianach prawnych udaliśmy się do Jasionówki, bo słyszeliśmy o tamtejszym zbiorniku dużo ciekawych informacji.

Granicę Białegostoku przekroczyliśmy przed 5 rano więc na łowisko zawitaliśmy kwadrans po 5. Przed wjazdem do miejscowości, po lewej stronie znajduje się cel naszej wyprawy. Poniższa mapa pokazuje trasę dojazdu:

Dojazd z Białegostoku

Nie wiedzieliśmy czy można objechać wodę dookoła ponieważ przy zjeździe z ulicy znajduje się mały parking. Na poniższym rysunku jest oznaczony czerwoną gwiazdką. Tam też zaparkowaliśmy i przeszliśmy na wybrane stanowiska. Moje stanowisko to żółta gwiazdka, a współtowarzyszy wyprawy niebieska. Jak się później okazało, autem mogliśmy podjechać dalej. Inne samochody dojeżdżały prawie do lasku znajdującego się na przeciwległym brzegu.

Nasze rozstawienie

Większość z nas rozłożyła się pakietem spławikówka + feeder. Na zestaw spławikowy założyłem białego robaka a na gruntówkę truskawkowego dumbellsa. Dość szybko zaczęły się pierwsze brania. Robaka skubały nieduże płotki. Łapałem z dna więc liczyłem, że większe sztuki też się trafią.
Można powiedzieć, że brania były w kratkę. Momentami było branie za braniem żeby po chwili nastała dwudziestominutowa cisza. Taki schemat utrzymywał się przez całą wyprawę. Po kilku takich cyklach postanowiłem podnieść grunt na spławiku i sprawdzić co pływa wyżej w Jasionówce. 


Jedna z pierwszych sztuk...
... i jedna z drugich sztuk





W wyższych partiach wody zaczaiły się okonie. W sumie to nawet nie okonie, a okonki. Kilkucentymetrowe sztuki brały co chwile, co nie bardzo mi się podobało. Aż szkoda było je wyciągać z wody więc znów postanowiłem spróbować dłuższego gruntu.

Na szczęście płotki ponownie zaczęły brać, nie odpłynęły za daleko. Niestety jak wcześniej były to brania w kratę. Momenty gdzie można było przysnąć przeplatały się z chwilami gdy nie było jak odłożyć wędki. Żadna większa sztuka się nie trafiła, ale też nie były to osobniki wielkości kciuka.
W trakcie naszego wędkowania odwiedził nas pan zbierający opłaty. 15zł za dzień wędkowania. Dostaliśmy kwit jako dowód wpłaty więc fajnie, że jest to oficjalne - może dzięki temu gmina dba o ten zbiornik.


Całkiem niebrzydka

W między czasie kolega ze skrajnie lewej gwiazdki wyciągnął fajnego japońskiego karasia. Złapał go na feedera, na czekoladowo-pomarańczowy pellet. Z tego co słyszałem później, ryby z łowiska Jasionówka lubią owocowe smaki i złapany karaś zdaje się to potwierdzać.
Kilka chwil później, gdy kolega odwiedził moje stanowisko (z zachowaniem bezpiecznego dystansu ;) ) znów miał branie na pellet. Sąsiad z miejscówki obok zaczął krzyczeć, że ryba wciąga wędkę do wody. Niestety mimo szybkiej reakcji jego oraz mojego kolegi nie udało się skutecznie zaciąć i branie poszło na straty.


Największa ryba wyjazdu

Około 11 dostałem informację, że muszę wracać do domu do dziecka, zaczęliśmy się powoli zwijać. Wędkowaliśmy około 5-6 godzin. Łącznie złapaliśmy kilkadziesiąt ryb, głównie płotki i malutkie okonki. Pomimo, że nie udało nam się złapać żadnej wielkiej ryby i tak postaram się wrócić na to łowisko. Przygotowane brzegi, dobry dojazd, miejsce na zostawienie auta, śmietnik - wszystko czego poza rybami oczekuje się od dobrego łowiska.

Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

czwartek, 15 listopada 2018

Ostatni październikowy weekend 2018

 listopada 15, 2018     koplany, okoń, płoć, rzeka, wyprawy, Żółtki   

Jestem na tym świecie już ponad 30 lat i nie pamiętam jesieni z tak dobrą pogodą. Grzechem byłoby z tego nie skorzystać i nie wyruszyć nad wodę.
W sobotę zabrałem tatę i wujka ze spinningami do Koplan. Baaardzo długo próbowałem ich namówić do powrotu na to łowisko i się w końcu udało. Na gliniankach zawitaliśmy około południa. Jak zwykle wybrałem drugi staw. Początkowo zacząłem swoje próby od Cannibali od Savage Gear i Meredith (porównanie przynęt tu LINK). Zero brań niestety. Potem testowałem inne gumy, woblery i tradycyjny Algi i Gnomy. Nic nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Również tato nie miał szczęścia tego dnia. Jedynie wujek upolował 3 wymiarowe szczupaki. Cała trójka na brudnobiałą gume około 8cm.

Jedna z wujka zdobyczy

I kolejna


Niedziela to Żółtki. Na szczęście dzień wcześniej uświadomiłem wujka, że w nocy zmieniamy czas i będę u niego o 5 według nowego czasu. Mało brakowało a byśmy się minęli o godzinę! Tak więc po cofnięciu zegarków, byliśmy pod mostem około 5:30. Był to ostatni weekend kiedy dozwolone było wędkowanie w tym miejscu. Dlatego dobrze, że byliśmy pierwsi i mogliśmy wybrać najdogodniejsze naszym zdaniem miejsce. Zajęliśmy brzeg od strony Białegostoku, tuż przy moście. Tato z wujkiem próbowali swoich sił ze spławikami ja dodatkowo zarzuciłem gruntówkę.

Z chwili na chwilę było coraz tłoczniej

Po może godzinie-dwóch pod mostem zaparkowanych było już około 10 aut. Z tego co widziałem wędkarze zasadzali się tak jak my ale również chodzili ze spinningami. Słaby to był poranek dla nas wszystkich... Kilka małych płotek, kilka uklejek. Niewiele jak na tak ładną pogodę. Częstotliwości brań na pewno nie pomogły drapieżniki przez które od samego rana kotłowała się woda.
W międzyczasie przyjechał brat ze spinningiem. Jemu też nie udało się nic złapać. Gdy ilość zaparkowanych aut i zarazem ilość wędkarzy zaczęła drastycznie maleć trzeba było podjąć męską decyzję - jedziemy do Koplan! 
Raz, dwa byliśmy na nowej obwodnicy Księżyna i zmierzaliśmy ku Koplanom. Na miejscu zostaliśmy puste łowisko, nie było widać wędkarzy. Nie wróżyło to niczego dobrego. Rozstawiliśmy się na moim ulubionym brzegu, czyli tak jak w poprzednich wyprawach opisanych TU i TU. Tak jak w Żółtkach ja rozstawiłem dwie wędki, tato i wujek po jednej. Brania zaczęły się dość szybko. Niestety nie były to żadne okazy, trafiały się małe płotki i okonie. Próbowaliśmy różnych przynęt ale efekt pozostawał ten sam, czyli marny. Brat natomiast obszedł cały staw wokoło i wyciągnął 4 szczupaki, wszystkie okołowymiarowe.

Na Koplanach bez zmian
Pomimo pięknej pogody, ryby nie dopisały tym razem. Do Żółtek może uda się wrócić wiosną. Trochę to będzie kolidować z powiększeniem rodziny, ale mam nadzieję, że zdołam to zrobić. A do Koplan wrócę na pewno. Może nawet zimą. Pomimo, że to łowisko nie rozpieszcza to lubię je odwiedzać. Chyba bardziej z sentymentu niż z wędkarskich korzyści.


Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

wtorek, 7 sierpnia 2018

Lesanka 3-5.08.2018

 sierpnia 07, 2018     amur, karaś, krąp, Lesanka, wyprawy   

To miała być wielka wyprawa na Siemianówkę... W piątek po pracy ogarnęliśmy się, popakowaliśmy i zebraliśmy się. Wyjechaliśmy dopiero po 18. Po drodze jeszcze zakupy, odwiedziny łowiska w Kazimierowie pod Michałowem i przed 20 ujrzeliśmy upragniony zalew. 
Zalew zalewem ale przecież trzeba znaleźć miejsce na obóz i wędkowanie. Nasze koło ma swoją miejscówkę niedaleko Bachur i tam się skierowaliśmy. Niestety miejsce nie było dostosowane do połowy ryb z brzegu a na łódce we trzech nie chcieliśmy spędzić dwóch dni. Pojechaliśmy dalej. W rękach telefony z mapami, odpalony GPS i szukamy jakiegoś miejsca z przestrzenią na namiot i dostępnym brzegiem. Zaczęło się ściemniać i niestety wszystko albo już zajęte, albo teren prywatny albo dostęp tylko z łódki. Po 21 gdy już było ciemno uznaliśmy, że wracamy na odwiedzany kilka godzin wcześniej staw, tzw. Lesankę. Podjechaliśmy na pusty plac przy stawie i tam po ciemku rozbiliśmy namiot. Nawet nie obchodziło nas czy będzie gdzie łapać ale widzieliśmy, że powinno nie stanowić to problemu.

Punktem na mapie oznaczone jest łowisko

 Z tego co słyszeliśmy od znajomych, Lesanka to miejsce częstych odwiedzin karpiarzy. Podobno miejscowi dbają o wodę, pilnują czy nikt bez zezwolenia nie wędkuje. Chcieliśmy sprawdzić jakość tego łowiska jak najwcześniej i obudziliśmy się po 3. Okazało się, że nikogo więcej nad brzegiem nie ma a miejsce gdzie się zatrzymaliśmy idealnie nadaje się na rozłożenie nawet 8 wędek. Było nas trzech więc dla nas idealnie. Z obozu do wody zejście było po lekkiej skarpie więc do ideału odrobinę zabrakło.
Ja standardowo spławik + feeder. Jeden z kolegów na początek tylko jeden feeder a po kilku godzinach również spławik, drugi kolega tak samo jak ja. Drugi kolega rozłożył się po prawej od nas co widać na mapce:


Zielona gwiazdka to nasz obóz, czerwona to ja, żółta to koledzy. Niebieskie kreski to zestawy feederowe, pomarańczowe to spławiki.
Od sama rana zaczęły się brania. Cóż mogę powiedzieć... Nie był to wielkie karpie. Nie były to nawet karpie ani nawet jakikolwiek spore ryby. Były to natomiast brania małych krąpi. Potem małych płoci, okoni i leszczyków. Nie ważne czy próbowaliśmy na białego czy czerwonego robaka. Na kukurydzę nie brało nic, podobnie jak na pellet lub kulki. Na pocieszenie kolega stojący przy mnie złapał ładnego krąpia - zdjęcie poniżej.

Największy krąp tej wyprawy

Do 'kolekcji okazów' możemy zaliczyć jeszcze karasia drugiego kolegi:


Po wieczór obok drugiego kolegi pojawiła się para wędkarzy - młody chłopak z dziewczyną. Chwilę z nimi pogadaliśmy i się okazało, że karpi na łowisku już nie ma. Po zarybieniu na początku roku, przez 6 miesięcy miejscowi wyłapali 800kg ryby! Na szczęście są tam amury i to całkiem ładne. Podobno oskubały z trzciny cały staw dookoła, zostawiły sobie lilie które obwicie ozdabiały powierzchnię wody.
Po pogawędce chłopak zaczął zanęcać przy użyciu bomby zanętowej. Używał kukurydzy i konopi. Rzucał bombą dobre pół godziny i musiał w ten sposób wrzucić kilka kilogramów przynęty. Wydawało nam się to zdecydowanie za dużo ale okazało się to skuteczną metodą. Po może godzinie udało mu się złapać dużego amura, ważącego 7-8kg.
Skoro duża ilość zanęty i przynęty w wodzie pomaga to i my zaczęliśmy nęcić na nocne wędkowanie. Kukurydza, konopie, pokruszone kulki, pellet, zanęta feederowe - co kto miał tym nęcił. Wieczorem lekko zmieniliśmy układ - wszyscy stanęliśmy na jednym brzegu jak to jest pokazane poniżej. Błękitną gwiazdką oznaczyłem obozowisko łowców amurów.

Nocne rozstawienie
Gdy się już całkowicie ściemniło, jeden z kolegów poszedł do namiotu się zdrzemnąć. Ironicznie to na jego wędkach potem widzieliśmy brania ale niestety nie udało się zaciąć. Około północy bo bezowocnym siedzeniu, gdy już zaczęło się robić zimno, również udaliśmy się do namiotów. Ja złożyłem wędki, nie chciałem żeby nikt ich nie pilnował. Pomimo wyjątkowo zimnej nocy udało mi sie zasnąć. Z rana dowiedziałem się, że w nocy kolega miał silne branie. Udało mu się zaciąć ładną sztukę ale niestety drugi kompan nie zdołał jej podebrać i okaz się spiął. 
Chwile po 6 ponownie zarzuciłem swoje zestawy, tak jak w sobotę. Ponownie brały niewielkie krąpie i płotki. Próbowałem jeszcze innych miejsc, innych przynęt, różnego gruntu na spławiku ale zawsze efekt był taki sam - albo nic, albo maluchy.
Podsumowując weekendową wyprawę - łowisko ładne, zadbane, widać, że ryba w nim jest. Nam trzem udało się złapać łącznie około 60 ryb. Wartym odnotowania jest ponad dwudziestocentymetrowy krąp i ciut mniejszy karaś a po sąsiedzku ogromny amur. Chcemy jeszcze wrócić na Lesankę, tym razem jesienią gdy słońce nie będzie tak dokuczać.

Wschód słońca nad stawem

Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

poniedziałek, 30 lipca 2018

Repczyce 22.07.2018

 lipca 30, 2018     leszcz, płoć, Repczyce, wyprawy   

Podczas kolejnej wizyty u teściów postanowiłem pobliski zalew - Repczyce. Wyprawy krótka i późna, ale jak na pierwszy raz całkiem udana.
Łowisko znajduje się w gminie Kleszczele. Pomimo, że jest to głębokie Podlasie, podlaskie zezwolenie PZW nie wystarcza na legalny połów na tych wodach. Należy dokupić mazowieckie zezwolenie na Nurzec. Koszt niewielki bo 20zł ale tak czy siak niesmak pozostaje.
O 10:30 byłem a łowisku. Zająłem miejsce na zachodnim brzegu. Łagodne zejście do wody, trochę trzcin, do innych wędkarzy na tyle daleko, że byśmy sobie nie przeszkadzali - bardzo dobre warunki. 

Orientacyjna mapka

Wiedziałem, że nie mam zbyt dużo czas więc nie chciałem eksperymentować z przynętami. I na gruntówce, i na spławiku, postawiłem na białego robaka. Na mapce powyżej oznaczyłem swoja pozycję, kolorem zielonym kierunek rzutu gruntówki, żółtym spławika. Zestaw z koszyczkiem starałem się rzucać jak najbliżej trzcin.
Brania na spławik zaczęły się praktycznie od razu. Brały malutkie płoteczki, takie po kilka centymetrów. Gdy zacząłem nęcić ataki na haczyk były tak często, że nawet nie miałem okazji usiąść. Pogoda dopisywała bo słońce chowało się za chmurami. Kilka razy zdarzyło się, że wychyliło się spoza nich i wtedy brania były zdecydowanie rzadsze. Do końca mojej wizyty na tym zalewie, na spławik złapałem około 20 płotek.
Co ciekawe na gruntówkę również brały miniaturowe płocie. Czasem był to tak małe okazy, że same się zacinały na haczyk a pomimo tego sygnalizator z Biedronki nie wydawał dźwięków. Wolałem tak ustawić czułość żeby małe rybki nie powodowały uruchomienia się sygnału tego urządzenia.
Około 11:30 sygnalizator pięknie zagrał i udało mi się zaciąć ładną rybę. Bo niezbyt wymagającym holu na brzeg wyciągnąłem leszcza. Ryba bardzo głęboko połknęła haczyk i niestety wyciągnięcie go zajęło mi za długą chwilę. Nie chciałem dłużej męczyć ryby i nie zdążyłem ani jej zważyć ani zmierzyć. Na zdjęciu poniżej możecie sami ocenić jego wielkość.

Warto było tam jechać

Pan leszcz był jedyną rybą wartą odnotowania. Do końca mojej wyprawy łapałem tylko małe płotki. O 13:30 już cały sprzęt miałem złożony i wróciłem do teściów. Bilans dnia to około 25 płotek i jeden zgrabny leszcz. Udało mi się nagrać kilka ujęć i ich zlepek można obejrzeć poniżej. 

Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

czwartek, 7 czerwca 2018

Stawy Marczukowskie - 30.05.2018

 czerwca 07, 2018     białystok, karaś, marczuk, wyprawy   

W pracy dostałem telefon od kolegi, pytał czy mam jakiś pomysł jak spędzić wieczór bo strasznie się nudzi. Pomyślałem, że można by wyskoczyć na szybkie rybki ale niestety kolega karty wędkarskie nie ma bo wędkarzem nie jest. Na ratunek przyszły stawy na ulicy Marczukowskiej w Białymstoku gdzie łowić można bez zezwolenia.
Z opowieści i wcześniejszych spacerów po okolicy wiedziałem, że na łowisku jest ryba. Po remoncie całego terenu zapuszczono tam karasie i na szczęście do tej pory nikt ich jeszcze nie odłowił. Przechadzając się po miejscowych pomostach bez problemu można dopatrzyć się stad małych rybek.
Około 18 zawitaliśmy na miejsce. Był lekki problem z parkowaniem ale kolega poradził sobie bardzo sprawnie. Na łowisku zastaliśmy starszego pana który łowił na spławik. Na standardowe pytanie 'czy bierze?' odpowiedział, że jedynie małe karasie.
Zarzuciłem dwie wędki spławikowe, jedną sobie, drugą koledze. Na haczyk założyłem po białym robaku. Przygotowałem nawet trochę zanęty żeby brania pojawiły się szybciej. Tak jak myślałem, brania pojawiły się bardzo szybkie. Na początku spławik tonął bardzo nieśmiało, później ryby coraz mocniej ciągały za przynętę. Przez początkowe momenty mieliśmy problemy z zacięciem pierwszej ryby. Przypuszczam, że problemem był wielkość haczyka która była za duża względem pływających na Marczuku ryb.

Ryba na miarę możliwości łowiska

Po kilku nieudanych próbach w końcu nastał moment wyciągnięcia pierwszej ryby z wody. Udało się to mojemu koledze. Złapaną rybą oczywiście okazał się karaś i oczywiście jego wielkość oscylowała w okolicach 7-8cm. Brania nie ustawały i tylko kwestią czasu był kolejny 'sukces'. 
Udało mi się jeszcze złapać 2 karasie. Powyższe zdjęcie pokazuje pierwszego z nich. W obu przypadkach były to niewielkie sztuki. Po 20 gdy zaczęło robić się ciemno udaliśmy się w drogę powrotną do domów. Tą miniwyprawę można uznać za udaną. Miło spędziliśmy czas i 'coś' złowiliśmy.
Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

poniedziałek, 28 maja 2018

Koplany 26.05.2018

 maja 28, 2018     koplany, leszcz, wyprawy   

Dzień Matki przyniósł kolejną wizytę na moich ulubionych gliniankach. Opis tej wyprawy będzie mało interesujący i nudny, tak jak sama wyprawa...
Tym razem na łowisku zebraliśmy się we czwórkę - ja i trzech kolegów, braci. Dwóch z nich spędziło na Koplanach noc, my dojechaliśmy około 5 nad ranem. W Białymstoku przez noc padał deszcz, niestety na łowisku pierwsze krople pojawił się nad ranem. Na nieszczęście po przyjeździe glinianki powitały nas silnymi opadami, na szczęście tylko chwilowymi. Około 5:30 przestało padać i zaczęliśmy się rozkładać ze sprzętem.
Ja standardowo, dwie wędki spławikowe. Koledzy głównie feedery. Jak zwykle łapaliśmy z północnego brzegu drugiego stawu. Jeden z braci stanął po przeciwnej stronie glinianki i tam próbował swoich sił, na spławik i na feedera. 
Na poniższej mapce oznaczyłem rozstawienie naszych stanowisk i zestawów. Zielona gwiazdka to ja, pomarańczowe to koledzy. Liniami czerwonymi oznaczyłem feedery, a niebieskimi spławiki. Żółte kropki to miejsca na brzegu z których próbowałem swoich sił rzucając spinningiem.


W nocy podobne brania były marne. Kilka krąpi udało się złapać i jednego leszczyka. Doświadczenie nauczyło mnie, że noc nie służy łapaniu ryb i tak też było w tym wypadku. Z rana ryby równie niechętnie chciały się skusić na oferowane przez nas smakołyki. Około 8 zaczęły się brania. Szybko zaczęły i równie szybko skończyły. Udało się nam złapać 2 małe płotki idealne na żywca i 2 leszczyki. Przez kolejne kilka godzin woda było zbyt spokojna. Jak nigdy nie było widać jakichkolwiek ruchów ryb a tym bardziej nie uświadczyliśmy brań. Kolejna 'fala' brań zaczęła się około 12 i skończyła o 12:30. W tym czasie złapaliśmy jeszcze 3 leszcze po około 30 centymetrów długości. Po tych 30 minutach szczęścia brań już nie mieliśmy. W międzyczasie zwinąłem jeden spławik i próbowałem na feedera ale niczego to nie zmieniło. Próbowaliśmy łapać na wszystko co w tym czasie było możliwe: białe robaki, czerwone, pinka, pellet, pellet z Chin, kukurydza i na kulki o wielu, różnych smakach i zapachach. Nic tego dnia nie było skuteczne. Również żadna z przynęt spinningowych nie okazała się skuteczna.


Ogólnie nie był to dobry dzień na wędkowanie. Każdy wędkarz który nas mijał mówił, że słabo mu tego dnia poszło. Powyżej jedyne zdjęcie ryb, tuż przed wypuszczeniem ich do wody. Mam nadzieję, że jeszcze się kiedyś z nimi spotkam, jak podrosną.



Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

sobota, 12 maja 2018

Park w Dojlidach 06.05.2018

 maja 12, 2018     park dojlidy, wyprawy   

Jak za starych dobrych czasów wybraliśmy się rodzinnie na ryby. Skład w miarę standardowy - ja, brat, tato i wujek. Wypad dość spontaniczny, wszystko ustalone dzień wcześniej wieczorem, nawet nie zdążyłem kupić robaków.
Na łowisko zajechaliśmy tuż przed 5. Idąc od strony kościoła, rozstawiliśmy się pomiędzy pierwszym a drugim stawem. Każdy się szybko rozłożył, przygotował zanętę i zarzucił zestawy. Zapomniałem już jak się łapie z moim towarzyszami... 5 spławików pływało na szerokości 3-4 metrów. Na szczęście każdy jest na tyle doświadczony, że plątania pomiędzy wędkami nie było za wiele.
Brania zaczęły się u wujka chwilę po 5. Wujek od razu wrzucił sporą ilość zanęty do wody i pewnie to sprowokowało drobnicę do aktywności. Ja wrzuciłem niewielka ilość swojej specjalnej zanęty w małej odległości od spławika. Specjalnej ponieważ dodałem tam wcześniej przygotowany dodatek piekarniczy czyli zmielone/starkowane wszelkie wyroby z pieczywa (oprócz chleba) które uschły u mnie w domu. Zaraz po zanęceniu i u mnie pojawiły się brania a około 5:20 wyciągnąłem pierwszą płotkę. Ryba nieduża ale jest. Inni też nie musieli długo czekać na swoje pierwsze tego dnia ryby i zaczęliśmy hurtowo łapać płocie.
Wielkość ryb wahała się od 10 do 30cm. Co interesujące najbardziej chcieliśmy złapać 'okaz' jak najmniejszy żeby móc spróbować na żywca. Na szczęście po łowisku i takie ryby pływają więc zbyt długo nie musieliśmy czekać na kilka centymetrów szczęścia. Chwilę po wyciągnięciu malutkiej płotki z wody tato zarzucił zestaw żywcowy.
Ja w tym czasie przeniosłem się na staw który miałem za plecami. Tam próbowałem swoich sił na spinning. W końcu mogłem przetestować przynęty zakupione zimą na AliExpress. Wcześniej opisywany przeze mnie łamaniec pracuje bardzo dobrze w wodzie. Niestety aby uzyskać pożądaną pracę przynęty trzeba ją stosunkowo szybko zwijać. Pomimo tej wspaniałej pracy nie udało mi się skłonić szczupaka do brania. Po testach innych przynęt założyłem starą poczciwą Algę '0' i nią uderzył drapieżnik ale niestety nie udało mi się go zaciąć. Chwilę później wróciłem na dawne stanowisko i kontynuowałem łapanie płotek.
W międzyczasie doszło do zmiany żywca i tym razem wujek przy jego użyciu zajął się polowaniem na szczupaka. Ku mojemu zaskoczeniu 'król wód' skusił się na małą płoteczkę. Bez paniki czekaliśmy aż ryba dobrze chwyci przynętę i dopiero wtedy wujek zaczął hol. Niestety - okazało się, że szczupak nie zdążył dogryźć się do haczyka a jedynie trzymał zębami płotkę. Tuż przy brzegu ją puścił i tym razem on był zwycięzcą. Już do końca dnia nie uświadczyliśmy brań na żywcówkę.
Jakoś po 12 znów spróbowałem złapać coś na spinning. Tym razem nie eksperymentowałem z nowymi przynętami tylko zdecydowałem się na 'weteranów'. Silne uderzenie miałem na Gnoma '0' i udało mi się zaciąć szczupaka. Hol nie był trudny, ryba walczyła ale nie był to wielki okaz więc bez problemu dociągnąłem ją do brzegu i... i się szczupak spiął może metr ode mnie. Wielka szkoda bo to byłby pierwszy szczupak tego sezonu. Niestety żadna ryba już nie skusiła się tego dnia na moje przynęty.
Wędki zaczęliśmy zwijać około 14. Sumarycznie, na 5 spławików, 4 osoby wyszło około 80 płotek. Niektóre idealne na żywca, niektóre dochodzące do 30cm. Jeżeli ktoś lubi niezbyt wymagające łowiska to polecam stawy w Park w Dojlidach
Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+

czwartek, 19 kwietnia 2018

Koplany 14.04.2018

 kwietnia 19, 2018     koplany, wyprawy   

Na łowisku pojawiłem się około 5 rano. W kwietniu o tej porze dnia jest już widno. Na miejscu czekał na mnie kolega który przyjechał chwilę przede mną bo jeszcze nie zdążył się rozstawić ze swoim zestawem. Zajęliśmy miejsca pomiędzy stawem pierwszym a drugim (jadąc z Białegostoku) wędki zarzucając do tego drugiego.

Moje stanowisko
Na mapce powyżej gwiazdką zaznaczyłem miejsce w którym się rozłożyłem. Czerwona kreska to kierunek rzutów gruntówki, niebieska kreska to kierunek rzutów wędki spławikowej. Próby złapania pierwszej ryby zaczęły się pomiędzy 5:30 a 6. Chwilę zajęło mi przeniesienie całego sprzętu z auta, rozłożenie wędek i przygotowanie zanęty.
Skoro o aucie mowa - uważajcie na wyrwy i nie podjeżdżajcie zbyt blisko wody. Po deszczu droga z szosy nad wodę jest strasznie grząska i już niejedno auto się tam zakopało. Sam zaparkowałem przy kiosku, tuż przy zjeździe z szosy.
Pierwsze brania zaczęły się zaraz po 6. Tego dnia postanowiłem bardziej pobawić się spławikiem niż gruntówką. Wcześniejsze wyprawy na to łowisko nauczyły mnie, że łapanie na spławik przynosi częstsze brania niestety mniejszych ryb. Gruntówka natomiast przysparza brań dużo rzadziej ale za to większych okazów. Mój kompan zdecydował się spróbować swoich sił polując na karpie dwiema gruntówkami.
 
Pierwsza ryba tego dnia


Nie musiał długo czekać. Około 6:30 usłyszeliśmy zdecydowany pisk jego sygnalizatora. Bez problemu jemu udało się doholować do brzegu, a mi podebrać, niemal kilogramowego karpia. Ryba, tak jak każda tego dnia, oczywiście wróciła do wody.

Nowość na Koplanach

Chwile później u mnie zaczęły się brania. Jako pierwszą z wody wyciągnąłem rybę nieznanego nam gatunku. Niezbyt długo konsultacja z googlem uświadomiła nam, że mamy do czynienia z boleniem. Niewielka sztuka ale bardzo satysfakcjonująca, bo pierwsza z tego gatunku w mojej karierze. Na haczyku miałem wtedy białego robaka. Dzięki tej przynęcie udało się złapać jeszcze małego leszcza, płotkę i ukleję. Na gruncie próbowałem na pellet o zapachu krylu oraz wcześniej na kukurydzę. Nie uświadczyłem brań na tą wędkę ale tak jak wspomniałem, tego dnia nie ona była moim głównym narzędziem.

Biały robak zachęcił do brań
 
Po około dwóch godzinach wyciągania ryb na białego robaka przerzuciłem się na czerwonego. Płotki ciągały przynętę jak szalone. Branie za braniem. Czasem delikatne skubnięcie, nieraz kompletne zanurzenie spławika. Częstotliwość ataków ryb na mój haczyk była tak duża, że do 10 prawie nie siedziałem. Potem słońce zaczęło smalić a wraz z nim ustały brania. Ani zmiana przynęty, ani zmiana gruntu, ani rzuty w innym kierunku mojej miejscówki nie przyniosły pożądanego efektu. Jeszcze przed wzmożoną aktywnością słońca koledze udało się złowić drugiego większego karpia. Ważył około kilograma i tak jak poprzednio wyciągnięcie go z wody nie stworzyło nam problemu.

Największa ryba tego dnia

Mniej więcej o 13 zwinąłem cały swój sprzęt i wróciłem do Białegostoku. Bilans złapanych ryb to kilka leszczyków, około 10 płotek, mały boleń i 3 karpie(kolega jednego wyciągnął po moim wyjeździe). Jak na pierwszą tegoroczną wyprawę jestem zadowolony. Na pewno jeszcze wrócę na Koplany, może następnym razem i ja zapoluję na karpie.
Poniżej krótkie filmowe podsumowanie wyprawy



Więcej...
  • Udostępnij:  
  •  Facebook
  •  Twitter
  •  Google+
Starsze posty

Szukaj

Najnowsze posty

Tagi

wyprawy (8) zakupy (8) aliexpress (6) atlas ryb (6) koplany (4) opis (4) spinning (4) szczupak (4) karaś (3) karp (3) leszcz (3) okoń (3) płoć (3) wokół ryb (3) łowiska (3) Lesanka (2) Repczyce (2) amur (2) porady (2) savage gear (2) Biedronka (1) Jasionówka (1) białystok (1) cannibal (1) kosa (1) krąp (1) marczuk (1) meredith (1) park dojlidy (1) recenzja (1) rybki z nadawki (1) rzeka (1) wobler (1) Żółtki (1)

Blog Archive

  • cze 2023 (1)
  • maj 2020 (1)
  • lis 2019 (1)
  • lip 2019 (1)
  • kwi 2019 (2)
  • mar 2019 (1)
  • lut 2019 (3)
  • sty 2019 (5)
  • lis 2018 (4)
  • sie 2018 (1)
  • lip 2018 (1)
  • cze 2018 (3)
  • maj 2018 (3)
  • kwi 2018 (2)
  • mar 2018 (3)

Zgłoś nadużycie

Copyright © Wędkarskie Podlasie | Powered by Blogger